 |
| Daniel Turner, Most Westminsterski (ok. 1800 r.) Źródło zdjęcia |
Ułożone na Moście Westminsterskim 3 września 1802 r.
Niczego piękniejszego nie wchłonie źrenica
Na tej ziemi. Ktoś, czyje zmysły toną w mroku —
Tylko on nie przystanie, nie napoi wzroku
Tym majestatem, który wzrusza i zachwyca.
Poranek każdy szczegół urokiem nasyca:
Gmachy, statki, świątynie, kopuły, w obłoku
Skryte wieże — rozlegle odsłoniona oku,
Lśniąca w czystym powietrzu, wielka tajemnica!
Nigdy dotąd doliny, wzgórza ani skały
Nie złociła słoneczna świetność aż tak żywa;
Nigdy w serce nie zapadł mi pokój tak stały!
Rzeka płynie przed siebie, swobodna, szczęśliwa;
Boże! mnogość tych domów, cichych jakby spały,
Moc tego serca, Które w bezruchu spoczywa!
Niczego piękniejszego nie wchłonie źrenica
Na tej ziemi. Ktoś, czyje zmysły toną w mroku —
Tylko on nie przystanie, nie napoi wzroku
Tym majestatem, który wzrusza i zachwyca.
Poranek każdy szczegół urokiem nasyca:
Gmachy, statki, świątynie, kopuły, w obłoku
Skryte wieże — rozlegle odsłoniona oku,
Lśniąca w czystym powietrzu, wielka tajemnica!
Nigdy dotąd doliny, wzgórza ani skały
Nie złociła słoneczna świetność aż tak żywa;
Nigdy w serce nie zapadł mi pokój tak stały!
Rzeka płynie przed siebie, swobodna, szczęśliwa;
Boże! mnogość tych domów, cichych jakby spały,
Moc tego serca, Które w bezruchu spoczywa!
tłum. Stanisław Barańczak
Upon Westminster Bridge
Earth has not anything to show more fair:
Dull would he be of soul who could pass by
A sight so touching in its majesty:
This City now doth like a garment wear
The beauty of the morning: silent, bare,
Ships, towers, domes, theatres, and temples lie
Open unto the fields, and to the sky,
All bright and glittering in the smokeless air.
Never did sun more beautifully steep
In his first splendour valley, rock, or hill;
Ne'er saw I, never felt, a calm so deep!
Open unto the fields, and to the sky,
All bright and glittering in the smokeless air.
Never did sun more beautifully steep
In his first splendour valley, rock, or hill;
Ne'er saw I, never felt, a calm so deep!
The river glideth at his own sweet will:
Dear God! the very houses seem asleep;
And all that mighty heart is lying still!
Piękny wiersz ! /tommy/
OdpowiedzUsuń