Maja Łozińska, Smaki Dwudziestolecia

Polskie Dwudziestolecie Międzywojenne święci obecnie triumfy. Co chwila ukazują się wydawnictwa przybliżające wydarzenia, ludzi, miejsca i rozmaite aspekty życia w tamtych latach. Krótko mówiąc, ta epoka jest obecnie w modzie! Szczególne miejsce zajmują tutaj pozycje Wydawnictwa Naukowego PWN, a uznanymi autorami zgłębiającymi meandry obyczajowe tych lat są Maja i Jan Łozińscy. Nic więc dziwnego, że obyczaje kulinarne również doczekały się swojej publikacji autorstwa żeńskiej połowy małżeńskiego duetu

„Smaki Dwudziestolecia” podzielone są na kilka rozdziałów tematycznych, w których autorka stara się odmalować specyfikę tamtych lat i przedstawić zmiany, jakie zaszły w obyczajach kulinarnych obywateli II Rzeczypospolitej. Pierwsze rozdziały prezentują obyczaje panujące w gospodarstwach domowych, jak jedzono, jak robiono zakupy spożywcze, jak powoli zmieniały się nawyki żywnościowe Polaków. Autorka korzystając z ówczesnej prasy oraz wydawnictw książkowych koncentruje się głównie na mieszkańcach miast okazjonalnie wspominając żywienie na dworach ziemiańskich, a zupełnie rzadko dotyka tematu egzystencji i sposobu odżywiania ludności wiejskiej. Domyślam się jednak, że ta preferencja wynika głównie z większej dostępności informacji o życiu miast niż wsi, ponadto nie jest to praca naukowa, ale literatura popularna mająca nam wskazać, jak wkraczały na stoły naszych przodków nowoczesne nawyki żywieniowe i jak wiele zmieniło się w miastach w porównaniu do życia we dworze, gdzie starano się jednak kultywować XIX-wieczne tradycje obfitych posiłków i gościnności.

Typowo miejskimi rozrywkami stały się wizyty w kawiarniach i restauracjach, które stały się miejscem, gdzie pulsowało życie kulturalne, a anegdoty o najsławniejszych bywalcach przetrwały w zbiorowej pamięci do dziś! Dość wspomnieć nazwiska Franciszka Fiszera czy Bolesława Wieniawy-Długoszewskiego, by wiedzieć, co mam na myśli.:) Ostatni rozdział dotyczy bankietów, które w owym czasie odgrywały wielką rolę w życiu towarzyskim stolicy, również w jej życiu oficjalno-urzędowym. Z upodobania do życia towarzyskiego i oficjalnych przyjęć słynął Prezydent Ignacy Mościcki.

Książka jest pięknie wydana, tekstowi towarzyszą udane zdjęcia, a czytelnik może się z przyjemnością udać na rekonesans do przedwojennych kuchni, sklepów, restauracji czy kawiarni. Książka pobudza ciekawość i wyobraźnię. Zachęca do dalszych poszukiwań, choćby w bibliotekach cyfrowych, gdzie można odnaleźć przedwojenne tytuły z artykułami i notkami dotyczącymi życia codziennego. Maja Łozińska czerpała z tych źródeł obficie i udało jej się pokazać ten kulinarno-rozrywkowy fragment ówczesnej rzeczywistości.

Nie czytałam pozostałych książek Autorki, nie mogę więc ocenić, czy i na ile następuje „zazębianie się” prezentowanych w kolejnych książkach zagadnień. Sądzę jednak, że prawdopodobieństwo jest dość wysokie, mając na uwadze, że oprócz „Smaków…” wydane zostały również „Bale i bankiety Drugiej Rzeczpospolitej” czy „W przedwojennej Polsce. Życie codzienne i niecodzienne”. Ponieważ jednak była to moja pierwsza książka autorstwa Mai Łozińskiej czuję się zachęcona do kontynuacji znajomości z jej twórczością. Sądzę, że moda na Dwudziestolecie nadal będzie trwała jeszcze długo, a my będziemy mieli jeszcze okazję poznać również inne sfery życia ówczesnego społeczeństwa II Rzeczypospolitej.

Autor: Maja Łozińska
Wydawnictwo: Wydawnictwo Naukowe PWN
Rok wydania: 2011
Liczba stron: 184