środa, 23 maja 2012

Camilla Läckberg, Niemiecki bękart

 


Akcja „Niemieckiego bękarta” rozpoczyna się tam, gdzie kończy się „Ofiara losu”.

Erica Falck, szczęśliwa, dopiero co poślubiona żona Patricka Hedström i matka rocznej Mai, odnajduje na strychu hitlerowski krzyż owinięty w zakrwawiony dziecięcy kaftanik. Te rzeczy niewątpliwie należały do jej matki, Elsy, która zawsze odnosiła się do swoich córek z dużym chłodem i rezerwą, co obie mocno przeżywały.

Erika udaje się ze swoim znaleziskiem do miejscowego emerytowanego nauczyciela historii, znawcy tematu, który mieszka razem ze swoim starszym bratem zaangażowanym w ściganie zbrodniarzy hitlerowskich. Obaj bracia są już starszymi panami, żyjącymi w odosobnieniu i samotności. Niedługo po wizycie Eriki, nauczyciel zostaje zamordowany. Wydaje się, że tajemnica przeszłości wpływa również na losy obecnych mieszkańców Fjallbacki. Nauczyciel historii nie jest ostatnią ofiarą, a krąg podejrzanych się zacieśnia…

Co bym nie napisała i tak pewnie się powtórzę, bo książka ta była recenzowana na wielu blogach. Starałam się nie czytać tych opinii, żeby się nie sugerować, ale zacznę od tego, że to świetny kryminał! Powoli staję się chyba fanką Camilli Läckberg i jej serii z Eriką i Patrickiem. Autorka ta swoim cyklem podbiła Szwecję i świat, a ja po przeczytaniu dwóch jej książek nie mogę temu nie przyklasnąć! Intryga „Niemieckiego bękarta” – choć zupełnie odmienna od „Ofiary losu”, którą czytałam wcześniej – również trzymała w napięciu do końca, a opowieść nie traciła na tempie.

Kryminalny wątek piątej części cyklu o policjantach z Fjallbacki to właściwie opowieść o nienawiści, jak wielka potrafi być jej niszcząca siła i z jak wielką mocą potrafi uderzać nawet po wielu latach. W tym wypadku po blisko 60 latach, gdyż rozwiązanie zagadki odnalezionego przez Erikę zawiniątka oraz śmierci nauczyciela kryje się w przeszłości. Autorka prowadzi swą opowieść wartko, potrafi też skłonić do zastanowienia.

Tłem wątku kryminalnego jest historia związku Eriki i Patricka, którzy po ślubie zamieniają się rolami: Erika – znana dziennikarka i pisarka - wraca do pracy twórczej, a Patrick odchodzi z pracy w policji we Fjallbaka i bierze urlop tacierzyński, aby opiekować się Mają. Opieka ta wygląda różnie, gdyż Patricka „ciągnie” do kolegów i trudnego śledztwa, tym bardziej, że wiąże się ono z historią rodzinną Eriki. Zdarza się więc, że Mają opiekują się chwilowo policyjni koledzy i koleżanki Patricka, gdy ten aktywnie uczestniczy w śledztwie mającym na celu wyjaśnienie sprawy zabójstwa nauczyciela. Nic więc dziwnego, że Erika nie jest zachwycona, gdy dowiaduje się o takim zachowaniu męża. Inna sprawa, że albo dzieci w Szwecji szybciej się rozwijają, albo autorkę nieco poniosła fantazja, gdyż Maja w dniu swoich pierwszych urodzin potrafi oczekiwać od gości prezentu czy też mówić „fiatek” (chodzi o „kwiatek”). Mnie jej zachowania pasują raczej do dziecka minimum dwuletniego. Oczywiście ta uwaga nie ma związku z oceną kryminału, ale zwracam na takie rzeczy uwagę jako dość młoda stażem mama. ;)

W komisariacie we Fjällbacka zachodzą również pewne zmiany, gdyż tępy i ograniczony Bertil Mellberg jakby zmieniał się na lepsze. Możemy tę przemianę ocenić na podstawie jego relacji z nową koleżanką na posterunku, Paolą Morales i jej bliskimi. Na mnie sprawił on o niebo lepsze wrażenie niż w poprzedniej części cyklu, sądzę więc, że Camilla Läckberg chyba się nad nim trochę ulitowała. :)

Śledztwo przynosi dość niespodziewane rozwiązanie, dopełnia również historię rodziny Eriki przynosząc jej pewne ukojenie i pozwala na otwarcie nowego rozdziału. Choć jednak wyjaśnienie pochodzenia krzyża dostarcza również rozwiązania tajemnicy zachowania matki wobec swoich córek, nie mogę go całkowicie zaakceptować. Historia matki Eriki była tragiczna, ale nie uzasadnia ona w moim przekonaniu jej zdystansowanego zachowania wobec córek. Nie dostarcza powodów, które mogłyby uzasadniać, dlaczego NIGDY nie przytuliła swych dzieci, dlaczego NIGDY nie powiedziała im, że je kocha. Mnie to wyjaśnienie nie satysfakcjonuje, gdyż nie wyobrażam sobie tak zimnego i nieczułego zachowania wobec własnych dzieci nawet w świetle dostarczonych przez autorkę informacji.

Nie zmienia to oczywiście faktu, że „Niemiecki bękart” to bardzo dobry kryminał, który czyta się po prostu świetnie. Na półce czekają na mnie dwie pierwsze części cyklu, gdyż zamierzam nadrobić zaległości w lekturze o ekipie z Fjällbacka. ;)



Camilla Läckberg (ur. 1974) – szwedzka autorka powieści kryminalnych. Sławę przyniósł jej cykl kryminalny o Erice i Patricku. Wydała do tej pory 12 książek, w tym 8 ze słynnej serii („Księżniczka z lodu”, „Kaznodzieja”, Kamieniarz”, „Ofiara losu”, „Niemiecki bękart”, „Syrenka”, „Latarnik”, „Fabrykantka aniołków”). Niedawno ukazał się ciekawy wywiad z Camillą Läckberg w „Wysokich Obcasach”.




Moja ocena: 5 / 6

Autor: Camilla Läckberg
Tytuł oryginalny: Tyskungen
Wydawnictwo: Czarna Owca
Seria: Czarna seria
Tłumacz: Inga Sawicka
Rok wydania: 2011
Liczba stron: 568



9 komentarzy:

  1. Mnie tez się podobała. Całą serię lubię. Nie jest to twórczość bardzo wybitna, ale niesamowicie sympatyczna, dobre tło obyczajowe i mam wrażenie, że autorka z każdym tomem jest lepsza.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pierwszych części cyklu jeszcze nie czytałam, ale nadrobię to prędzej czy później ;)

      Usuń
    2. Polecam, fajnie się czyta wszystkie perypetie Eriki i Patrika.

      Usuń
  2. O rany, prześladuje mnie dziś ta Läckberg... Wiem, wiem, podobno coraz lepsza z każdym tomem i w ogóle, tylko powiedzcie mi, jak przebrnąć przez pierwszy tom?! Ja nie zdzierżyłam, strasznie się to czytało i już sama nie wiem, warto się przekopywać, czy odpuścić...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Agnieszko, ja zaczęłam znajomość z tym cyklem od czwartego tomu i niespecjalnie mi to przeszkadzało w odbiorze. :) Te dwie książki, które przeczytałam są naprawdę dobre.

      Usuń
  3. Witam ja zaczolem od niemieckiego bękarta i pole am

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ta część cyklu również mi się podobała :)

      Usuń
  4. Najbardziej przereklamowana skandynawska pisarka! Ledwo przebrnąłem przez "Księżniczkę z lodu", na pewno będę tą panią omijał szerokim łukiem ;-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Chyba przypadkiem miałam szczęście, gdyż czytałam tylko czwartą i piątą część cyklu Lackberg, a większość negatywnych opinii dotyczy pierwszych tomów cyklu. Tak dla ciekawości może spróbuję przeczytać "Księżniczkę z lodu", ale tylko jeśli będę miała nadmiar czasu wolnego ;)

      Usuń

Autorzy

Agopsowicz Monika Albaret Celeste Albom Mitch Alvtegen Karin Austen Jane Babina Natalka Bachmann Ingeborg Baranowska Małgorzata Becerra Angela Beekman Aimee Bek Aleksander Bellow Saul Bennett Alan Besala Jerzy Bobkowski Andrzej Bogucka Maria Bonda Katarzyna Borkowska Urszula Bowen Rhys Brabant Hyacinthe Braine John Brodski Josif Calvino Italo Castagno Dario Cegielski Tadeusz Cejrowski Wojciech Cherezińska Elżbieta Cleeves Ann Courtemanche Gil Covey Sean Crummey Michael Cusk Rachel Czapska Maria Czarnecka Renata Czarnyszewicz Florian Czwojdrak Bożena Dallas Sandra de Blasi Marlena Didion Joan Dmochowska Emma Doctorow E.L. Domagalski Dariusz Domańska-Kubiak Irena Dostojewska Anna Drewniak Wojciech Drinkwater Carol Drucka Nadzieja Druckerman Pamela Dunlop Fuchsia Dyer Wayne Edwardson Ake Evans Richard Fabiani Bożena Fadiman Anne Faulkner William Fiedler Arkady Filipowicz Wika Fletcher Susan Fogelström Per Anders Fønhus Mikkjel Fowler Karen Joy Frankl Viktor Franzen Jonathan Frayn Michael Fredro Aleksander Fryczkowska Anna Gaskell Elizabeth Genow Magdalena Gilmour David Giordano Paolo Goetel Ferdynand Goethe Johann Wolfgang Gołowkina Irina Grabowska-Grzyb Ałbena Grabski Maciej Green Penelope Grimes Martha Grimwood Ken Gunnarsson Gunnar Gustafsson Lars Gutowska-Adamczyk Małgorzata Guzowska Marta Hagen Wiktor Hamsun Knut Hejke Krzysztof Helsztyński Stanisław Hen Józef Herbert Zbigniew Hill Napoleon Hill Susan Hoffmanowa Klementyna Holt Anne Hovsgaard Jens Hulova Petra Ishiguro Kazuo Iwaszkiewicz Jarosław Iwaszkiewiczowa Anna Jaffrey Madhur Jahren Hope Jakowienko Mira Jamski Piotr Jaruzelska Monika Jastrzębska Magdalena Jersild Per Christian Jörgensdotter Anna Jurgała-Jureczka Joanna Kaczyńska Marta Kallentoft Mons Kanger Thomas Kanowicz Grigorij Karlsson Elise Karon Jan Karpiński Wojciech Kaschnitz Marie Luise Kolbuszewski Jacek Komuda Jacek Kościński Piotr Kowecka Elżbieta Kraszewski Józef Ignacy Kręt Helena Kroh Antoni Kruusval Catarina Krzysztoń Jerzy Kuncewiczowa Maria Kutyłowska Helena Lackberg Camilla Lanckorońska Karolina Lander Leena Larsson Asa Laurain Antoine Lehtonen Joel Loreau Dominique cytaty Lupton Rosamund Lurie Alison Ładyński Antonin Łapicka Zuzanna Łopieńska Barbara Łozińska Maja Łoziński Mikołaj Maciejewska Beata Maciorowski Mirosław Mackiewicz Józef Magris Claudio Malczewski Rafał Maloney Alison Małecki Jan Manguel Alberto Mankell Henning Mann Wojciech Mansfield Katherine Marai Sandor Marias Javier Marinina Aleksandra Marklund Liza Marquez Gabriel Masłoń Krzysztof Mazzucco Melania McKeown Greg Meder Basia Meller Marcin Meredith George Michniewicz Tomasz Miłoszewski Zygmunt Mitchell David Mizielińscy Mjaset Christer Mrożek Sławomir Mukka Timo Murakami Haruki Musierowicz Małgorzata Musso Guillaume Myśliwski Wiesław Nair Preethi Naszkowski Zbigniew Nesbø Jo Nesser Hakan Nicieja Stanisław Nothomb Amelie Nowakowski Marek Nowik Mirosław Obertyńska Beata Oksanen Sofi Orlińska Zuzanna Ossendowski Antoni Ferdynand Pająk-Puda Dorota Paukszta Eugeniusz Pawełczyńska Anna Pawlikowski Michał Pezzelli Peter Pilch Krzysztof Platerowa Katarzyna Plebanek Grażyna Płatowa Wiktoria Proust Marcel Pruszkowska Maria Pruszyńska Anna Przedpełska-Trzeciakowska Anna Puchalska Joanna Puzyńska Katarzyna Quinn Spencer Rabska Zuzanna Rankin Ian Rejmer Małgorzata Reszka Paweł Rutkowski Krzysztof Rylski Eustachy Sadler Michael Safak Elif Schirmer Marcin Seghers Jan Sobański Antoni Sobolewska Justyna Staalesen Gunnar Stanowski Krzysztor Stasiuk Andrzej Stec Ewa Stenka Danuta Stockett Kathryn Stulgińska Zofia Susso Eva Sypuła-Gliwa Joanna Szabo Magda Szalay David Szarota Piotr Szczygieł Mariusz Szejnert Małgorzata Szumska Małgorzata Terzani Tiziano Theorin Johan Thompson Ruth Todd Jackie Tomkowski Jan Tristante Jeronimo Tullet Herve Velthuijs Max Venclova Tomas Venezia Mariolina Vesaas Tarjei Wachowicz-Makowska Jolanta Waltari Mika Wałkuski Marek Wańkowicz Melchior Warmbrunn Erika Wassmo Herbjørg Wasylewski Stanisław Weissensteiner Friedrich White Patrick Wiechert Ernst Wieslander Jujja Włodek Ludwika Zevin Gabrielle Zyskowska-Ignaciak Katarzyna Żylińska Jadwiga
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...