sobota, 9 lutego 2013

Impresje kijowskie (2)


Dzisiaj kontynuujemy nasz spacer po ukraińskiej stolicy. W poprzednim poście wspomniałam, że dzwonnica przy wejściu do Sofii Kijowskiej jest dobrym punktem widokowym. Oto, jaki widok się z niej rozciąga:

 

A to widok "z dołu" :)

Na pierwszym planie możemy zobaczyć pomnik Bohdana Chmielnickiego, a w perspektywie ulicy wspaniałą świątynię o mieniących się złotych kopułach, czyli Sobór Michajłowski, a właściwie Monaster Św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach. Historia soboru sięga czasów staroruskich, jednak został on doszczętnie zniszczony podczas najazdu mongolskiego. Odbudowano go w całości  dopiero na początku XVIII w. w pięknym barokowym stylu, z siedmioma, pokrytymi złotem kopułami. Niestety, świątynia padła ofiarą sowieckiej polityki. W 1922 r. monaster został zamknięty dla wiernych. W latach 30-tych specjalna komisja uznała go za zabytek kozackiego baroku, a nie za świątynię, której historia sięgała czasów ruskich. Tym samym budowla nie była zbyt cenna w opinii komunistycznych włodarzy, którzy postanowili na miejscu, gdzie znajdował się Sobór, wznieść centrum partyjno – rządowe z dużym placem na organizację manifestacji. W latach 30-tych zburzono więc najpierw cerkiew Trzech Świętych sąsiadującą z soborem, a na tym miejscu zbudowano półokrągły gmach, który obecnie jest siedzibą ukraińskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych.




Ponieważ ten budynek był przewidziany na siedzibę Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Ukrainy, nie mógł sąsiadować ze świątynią, i to w dodatku tak piękną i zwracającą uwagę. Co więc zrobiono? Słusznie się domyślacie. Mimo protestów, w sierpniu 1937 r. wysadzono Sobór Michajłowski w powietrze. Na jego miejscu jednak nie powstał drugi planowany przez władze komunistyczne gmach. W 1997 r. prezydent niepodległej Ukrainy, Leonid Kuczma, podjął decyzję o odbudowie Soboru. Od 2000 r. ten piękny zespół świątynny może cieszyć oczy kijowian i turystów. Jest piękny i imponujący. Popatrzcie zresztą sami:








Pięknie wygląda zarówno z perspektywy placu Sofijskiego, jak i z bliska. Pod murem Soboru Michajłowskiego stoi skromny, lecz jakże wstrząsający pomnik poświęcony ofiarom Wielkiego Głodu w latach 1932-33.







Mimo niewątpliwej piękności pokazanych wcześniej świątyń kijowskich najbardziej zachwyciła mnie jednak cerkiew św. Andrzeja. Wznosi się ona malowniczo na jednym ze wzgórz. Jej turkusowa kopuła i elegancka sylwetka cieszy oko już z daleka, a gdy podchodzi się bliżej, zachwyca. Została zbudowana na polecenie carycy Elżbiety w latach 1744 -53 według projektu Bartolomeo Rastrellego (1700-71), Włocha, który w latach 1730-63 pełnił funkcję nadwornego architekta dworu carskiego. Jest on autorem najwspanialszych budowli tego okresu, m.in. pałacu w Carskim Siole czy Pałacu Zimowego w Petersburgu. Podczas budowy, którą kierował Iwan Miczurin, napotkano szereg problemów technicznych utrudniających prace budowlane. Cerkiew jest wzniesiona na planie krzyża z jedną kopułą i czterema wieżyczkami. W 2008 r. decyzją prezydenta Ukrainy, Wiktora Juszczenki, cerkiew została przekazana Ukraińskiemu Autokefalicznemu Kościołowi Prawosławnemu.






Gdy zajrzeliśmy do środka, odbywał się właśnie ślub.







Cerkiew św. Andrzeja położona jest przy ulicy Andrijivskyj uzwiz, który często nazywany jest kijowskim Montmartrem. To chyba najlepsze miejsce, gdzie można kupić pamiątki z Kijowa. Uliczką, wzdłuż której wystawiają się kramy z rozmaitymi wytworami rękodzieła (coraz więcej wśród nich kiczu, niestety), a także artyści z obrazami, schodzi się dość ostro w dół. Ten fragment miasta polubiłam chyba najbardziej i wracałam tam kilkakrotnie podczas naszego pobytu.

Widok na Andrijewskyj uzwiz z dziedzińca cerkwi św. Andrzeja





Przy tej uliczce można również odnaleźć dwa ciekawe i niepospolite muzea. Chociaż skojarzenie z tradycyjnie pojmowanym słowem „muzeum” nie jest właściwe. :)


Wejście do Muzeum jednej ulicy

„Muzeum jednej ulicy” mieści się w jednej z modernistycznych kamienic przy Andrijyvskim Uzwizie i ma w zamierzeniu odzwierciedlać historię tejże ulicy. W przedsionku witają nas dziwne figury ludzi ubranych w stroje zdecydowanie retro, a potem jest już ekspozycja mająca na celu wprowadzenie zwiedzających w nastrój sprzed wieku, a dokładnie z przełomu XIX i XX wieku. W gablotkach i na ścianach znajdziemy gazety, fotografie, najrozmaitsze dokumenty, ubiory i wiele niespodziewanych eksponatów w rodzaju np. kas sklepowych mające obrazować styl życia w tym miejscu w przedrewolucyjnych czasach. Znajdziemy tu również eksponaty związane z mieszkańcami ulicy, np. Michaiłem Bułhakowem, Tarasem Szewczenko oraz innymi, również mniej słynnymi. Podczas zwiedzania do ucha sączy się delikatna muzyka. Muzeum jest niewielkie, ale niezmiernie klimatyczne i koniecznie trzeba je odwiedzić podczas bytności w Kijowie.



Mało kto zapewne wie, że Michaił Bułhakow (1891 – 1940) urodził się w Kijowie i mieszkał tam do 1921 r. Chociaż nie napisał tu swoich wielkich powieści, w Kijowie istnieje oczywiście Muzeum Bułhakowa zlokalizowane w dawnym mieszkaniu twórcy „Mistrza i Małgorzaty”. Podobnie jak Muzeum Jednej Ulicy jest ono również bardzo kameralne. Niezwykłość tego muzeum polega na tym, że eksponatów powiązanych bezpośrednio z pisarzem jest naprawdę niewiele. Trasa zwiedzania ma pobudzić naszą wyobraźnię i wprowadzić nas w świat Michaiła Bułhakowa w białych wnętrzach muzeum. Przejście takiej trasy to dość surrealistyczne przeżycie, ale warto tego doświadczyć, bo – choć po tych kilku latach niewiele szczegółów pamiętam – było to dla mnie zwiedzanie z gatunku magicznych, jedyne w swoim rodzaju. Na pewno zwiedzających czeka wiele niespodzianek, więc im mniej napiszę, tym lepiej dla potencjalnych gości. ;) Dodam też, że wcale niełatwo było się zapisać na zwiedzanie. Tak, tak, zapisać. Zwiedzanie Muzeum z uwagi na swoją specyfikę, musi się odbywać z przewodnikiem i w okresie, gdy my byliśmy w Kijowie, nie było wolnych terminów. Dopiero interwencja naszej Przyjaciółki pozwoliła nam odbyć tę niezwykłą podróż w głąb świata Bułhakowa. 
 
W Kijowie napotkaliśmy również ślad bytności w tym mieście autora "Przygód dobrego wojaka Szwejka".
Jaroslav Hasek (1883 - 1923) przebywał w latach 1916-18 w Korpusie Czechosłowackim w Kijowie, dokąd trafił po tym, gdy właściwie zdezerterował z wojska austriackiego.
 
Na tym zakończę dzisiejszy odcinek mając nadzieję, że Wam się ten spacer podobał. :)

* * * * *

Wcześniejszy wpis:

Impresje kijowskie (1)

13 komentarzy:

  1. Nie miałam pojęcia, że tak piękny jest Kijów.)

    OdpowiedzUsuń
  2. Odpowiedzi
    1. Cieszę się, że Ci się podoba, bo to miasto na to zasługuje :)

      Usuń
  3. Kijów lśni, ale to chyba cecha Wschodu ta dbałość o złocenia i wyraziste kolory. Zazdroszczę obecności w muzeum Bułhakowa.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kijów rzeczywiście lśni:) Muzeum Bułhakowa jest warte odwiedzin mimo swojej niepozorności. Bardzo się cieszę, że udało mi się tam dotrzeć.

      Usuń
  4. Piękny ten Kijów, kościoły jak z baśni, ślub prawosławny z koronami też cudny (zauważyłam, że "świadkowa" ubrana w polskie barwy narodowe, a może to przypadek?), no i te kameralne muzea... Cudne! Ten dom Bułhakowa w Kijowie przypomniał mi "Białą gwardię" (która tam podobno właśnie się rozgrywa), kt. czytam i czytam "pa ruski" i skończyć nie mogę.
    Dzięki wielkie za ten spacer! Proszę o jeszcze!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ubranie świadkowej to czysty przypadek :) "Białą gwardię" chyba czytałam, ale nie jestem pewna.
      Zdjęcia i tak nie oddają piękna miasta. Jeszcze mam co nieco w zanadrzu, więc na jeden odcinek na pewno starczy ;)

      Usuń
  5. Mam jeszcze prośbę. Jeśli poznałaś tam jakichś Ukraińców, to napisz, proszę, jaki jest ich stosunek do nas, Polaków. Bo to ciekawe, jak myślą normalni ludzie, a nie przywódcy polityczni. Jeśli, oczywiście, masz ochotę...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Trudno mi się wypowiedzieć na ten temat, gdyż nasz kontakt z mieszkańcami Kijowa był bardzo powierzchowny. W każdym razie, z żadnymi przejawami wrogości się nie spotkaliśmy.

      Usuń
    2. Z tego, co wiem Ukraińcy są do Polaków bardzo pozytywnie nastawieni. We Lwowie można porozmawiać nawet po polsku, żyją tam wciąż nasi rodacy i ich potomkowie.

      Usuń
  6. Wycieczka na wschód to moje kolejne nieziszczone marzenie podróżnicze. Z odwiedzonego, jako dziecko Leningradu niewiele pamiętam. Może kiedyś i mnie się uda obejrzeć te baśniowe i egzotyczne klimaty. No i Muzeum Bułhakowa, którego Mistrza i Małgorzatę uwielbiam. Ach muszę przeczytać jeszcze raz.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Życzę więc, aby to marzenie się spełniło. Świat staje się coraz dostępniejszy, więc nie jest to nierealne życzenie :)

      Usuń

Autorzy

Agopsowicz Monika Albaret Celeste Albom Mitch Alvtegen Karin Austen Jane Babina Natalka Bachmann Ingeborg Baranowska Małgorzata Becerra Angela Beekman Aimee Bek Aleksander Bellow Saul Bennett Alan Besala Jerzy Bobkowski Andrzej Bogucka Maria Bonda Katarzyna Borkowska Urszula Bowen Rhys Brabant Hyacinthe Braine John Brodski Josif Calvino Italo Castagno Dario Cegielski Tadeusz Cejrowski Wojciech Cherezińska Elżbieta Cleeves Ann Courtemanche Gil Covey Sean Crummey Michael Cusk Rachel Czapska Maria Czarnecka Renata Czarnyszewicz Florian Czwojdrak Bożena Dallas Sandra de Blasi Marlena Didion Joan Dmochowska Emma Doctorow E.L. Domagalski Dariusz Domańska-Kubiak Irena Dostojewska Anna Drewniak Wojciech Drinkwater Carol Drucka Nadzieja Druckerman Pamela Dunlop Fuchsia Dyer Wayne Edwardson Ake Evans Richard Fabiani Bożena Fadiman Anne Faulkner William Fiedler Arkady Filipowicz Wika Fletcher Susan Fogelström Per Anders Fønhus Mikkjel Fowler Karen Joy Frankl Viktor Franzen Jonathan Frayn Michael Fredro Aleksander Fryczkowska Anna Gaskell Elizabeth Genow Magdalena Gilmour David Giordano Paolo Goetel Ferdynand Goethe Johann Wolfgang Gołowkina Irina Grabowska-Grzyb Ałbena Grabski Maciej Green Penelope Grimes Martha Grimwood Ken Gunnarsson Gunnar Gustafsson Lars Gutowska-Adamczyk Małgorzata Guzowska Marta Hagen Wiktor Hamsun Knut Hejke Krzysztof Helsztyński Stanisław Hen Józef Herbert Zbigniew Hill Napoleon Hill Susan Hoffmanowa Klementyna Holt Anne Hovsgaard Jens Hulova Petra Ishiguro Kazuo Iwaszkiewicz Jarosław Iwaszkiewiczowa Anna Jaffrey Madhur Jahren Hope Jakowienko Mira Jamski Piotr Jaruzelska Monika Jastrzębska Magdalena Jersild Per Christian Jörgensdotter Anna Jurgała-Jureczka Joanna Kaczyńska Marta Kallentoft Mons Kanger Thomas Kanowicz Grigorij Karlsson Elise Karon Jan Karpiński Wojciech Kaschnitz Marie Luise Kolbuszewski Jacek Komuda Jacek Kościński Piotr Kowecka Elżbieta Kraszewski Józef Ignacy Kręt Helena Kroh Antoni Kruusval Catarina Krzysztoń Jerzy Kuncewiczowa Maria Kutyłowska Helena Lackberg Camilla Lanckorońska Karolina Lander Leena Larsson Asa Laurain Antoine Lehtonen Joel Loreau Dominique cytaty Lupton Rosamund Lurie Alison Ładyński Antonin Łapicka Zuzanna Łopieńska Barbara Łozińska Maja Łoziński Mikołaj Maciejewska Beata Maciorowski Mirosław Mackiewicz Józef Magris Claudio Malczewski Rafał Maloney Alison Małecki Jan Manguel Alberto Mankell Henning Mann Wojciech Mansfield Katherine Marai Sandor Marias Javier Marinina Aleksandra Marklund Liza Marquez Gabriel Masłoń Krzysztof Mazzucco Melania McKeown Greg Meder Basia Meller Marcin Meredith George Michniewicz Tomasz Miłoszewski Zygmunt Mitchell David Mizielińscy Mjaset Christer Mrożek Sławomir Mukka Timo Murakami Haruki Musierowicz Małgorzata Musso Guillaume Myśliwski Wiesław Nair Preethi Naszkowski Zbigniew Nesbø Jo Nesser Hakan Nicieja Stanisław Nothomb Amelie Nowakowski Marek Nowik Mirosław Obertyńska Beata Oksanen Sofi Orlińska Zuzanna Ossendowski Antoni Ferdynand Pająk-Puda Dorota Paukszta Eugeniusz Pawełczyńska Anna Pawlikowski Michał Pezzelli Peter Pilch Krzysztof Platerowa Katarzyna Plebanek Grażyna Płatowa Wiktoria Proust Marcel Pruszkowska Maria Pruszyńska Anna Przedpełska-Trzeciakowska Anna Puchalska Joanna Puzyńska Katarzyna Quinn Spencer Rabska Zuzanna Rankin Ian Rejmer Małgorzata Reszka Paweł Rutkowski Krzysztof Rylski Eustachy Sadler Michael Safak Elif Schirmer Marcin Seghers Jan Sobański Antoni Sobolewska Justyna Staalesen Gunnar Stanowski Krzysztor Stasiuk Andrzej Stec Ewa Stenka Danuta Stockett Kathryn Stulgińska Zofia Susso Eva Sypuła-Gliwa Joanna Szabo Magda Szalay David Szarota Piotr Szczygieł Mariusz Szejnert Małgorzata Szumska Małgorzata Terzani Tiziano Theorin Johan Thompson Ruth Todd Jackie Tomkowski Jan Tristante Jeronimo Tullet Herve Velthuijs Max Venclova Tomas Venezia Mariolina Vesaas Tarjei Wachowicz-Makowska Jolanta Waltari Mika Wałkuski Marek Wańkowicz Melchior Warmbrunn Erika Wassmo Herbjørg Wasylewski Stanisław Weissensteiner Friedrich White Patrick Wiechert Ernst Wieslander Jujja Włodek Ludwika Zevin Gabrielle Zyskowska-Ignaciak Katarzyna Żylińska Jadwiga
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...